عبدالعلى اديب برومند
عبدالعلى برومند متخلص به اديب فرزند مصطفى قلى در سال 1300 شمسى در شهرك گزبرخوار از توابع
اصفهان به دنيا آمد. تحصيلات را تا دكتراى حقوق ادامه داد و به عنوان وكيل دادگسترى و مشاور حقوقى
وزارت كار، به فعاليت پرداخت. وى كه داماد عبداللّه امينى مىباشد، از سال 1331 به عضويت حزب ايران
درآمد و در دوره هفدهم نماينده مجلس شوراى ملى شد و در تنظيم طومارهائى به نفع مصدق از اصفهان،
نقش مؤثرى ايفا كرد. او از ملّاكين اصفهان و جزء وكلاى مستعفى مجلس هفدهم معرفى گرديد. در سال
1339 با شروع فعاليت جبهه ملى دوّم به عنوان عضو حزب ايران، در شوراى مركزى جبهه ملى پذيرفته
شد. وى در تاريخ 14/11/41 دستگير گرديد و خود را اينگونه معرفى كرد:
«از سال 23 فعاليتهاى سياسى خود را شروع و به وسيله نشر آثار قلمى و اشعار وافر و حمايت از تماميت
و استقلال كشور، هميشه با بيگانه پرستان در مبارزه بودهام و يك نمونه بارز از اين اشعار، قصائدى است كه
در موقع غائله آذربايجان به قصد حمايت از تماميت ايران و براى مبارزه با بلواى خائنانه (پيشهورى
آذربايجان) سروده و منتشر كردهام كه به پاداش اين خدمت موفق به اخذ مدال درجه اول همايونى از نوع
اعلا گرديدم. چون به اصالت نهضت ملى ايران از ابتدا مؤمن و معتقد بودم و چون به معتقدات خود وفادار
هستم براى به ثمر رسيدن نهضت ملى ايران، با جبهه ملى همكارى خود را ادامه دادم و اين همكارى هنوز
ادامه دارد، زيرا به قطع و يقين اعتقاد دارم كه جبهه ملى به قانون اساسى و رژيم مشروطه سلطنتى و حفظ
استقلال كشور وفادار بوده....» او كه به عنوان شاعر ملى معروف شده بود، در سال 1355 از طرف دربار
مورد قدردانى قرار گرفت و در سال 1356 طى تماسهايى با شاهپور بختيار، در صدد احياى حزب ايران
برآمد. او همچنين عضويت انجمن ادبى فرهنگستان ايران را داشت و از دوره دبيرستان به مطالعه دواوين
شوق مىورزيد و با الهام از اشعار اديب الممالك فراهانى و ملكالشعراى بهار و ايرج ميرزا، به سرودن شعر
مىپرداخت. وى يكى از شعراى دوره معاصر محسوب مىشود كه در مراسم بزرگداشت فردوسى در سال
1369 حضور يافت و اشعارى نيز سرود. مجموعه غزليات وى در سال 1362 انتشار يافته است.