اعدام انقلابي سپهبد رزمآرا توسط فدائيان اسلام
سپهبد علي رزمآرا در سال 1280ش به دنيا آمد و در هفده سالگي وارد مدرسه نظام شد. وي پس از احراز درجه افسري، به اقتضاي زمان، در چند زد و خورد داخلي شرکت کرد و به همين دليل ارتقاء درجه يافت. رزمآرا در سالهاي بعد مدارج ترقي را پيمود تا اينکه پس از تبعيد رضاخان به رياست ستاد ارتش رسيد. در زمان صدارت قوام، شاه براي از بين بردن نخستوزير و سقوط دولت وي، به هر کسي متوسل ميشد و به همه وعده صدارت ميداد. رزمآرا در زمره افرادي بود که شاه به او وعده نخستوزيري داده بود. رزمآرا با اتکا به قول شاه و با پشت پا زدن به عنايات قوام نسبت به خود، درصدد تضعيف دولت برآمد. وي از آن پس تصميم به احراز صدارت گرديد تا اينکه در پنجم تيرماه 1329، فرمان نخستوزيري گرفت. سپهبد علي رزم آرا، به عنوان ژنرال ارتش رژيم شاه و عنصر سرشناس دولت استعماري انگليس هنگامي که به نخست وزيري کشور رسيد با ملي شدن صنعت نفت ايران به شدت مخالفت ميکرد و قصد داشت با سرکوب نهضت مردم، تا جايي که ممکن است به اربابان خود خدمت کند. خيانتها و انحرافات علني رزم آرا در سياست و امور مملکتي سبب شد تا روحانيون و مردم به مخالفت جدي و صريح با او بپردازند. لذا فداييان اسلام به اين تشخيص رسيدند که اگر اين عنصر وابسته از ميان برداشته نشود، در نهضت مردم اختلال حاصل ميگردد. به همين جهت شهيد خليل طهماسبي از سوي جمعيت فداييان اسلام مأمور ترور رزمآرا گرديد و سرانجام وي را در شانزدهم اسفند 1329ش به هلاکت رساند. اعدام انقلابي وي در واقع هشداري به برخي نمايندگان مجلس شانزدهم بود که به دليل وابستگي به انگليس، مانع از ملي شدن صنعت نفت در ايران ميشدند. به همين جهت، به فاصله کوتاهي پس از حرکت انقلابي اعدام رزم آرا، طرح ملي شدن صنعت نفت در کميسيون نفت مجلس، مورد تأييد و تصويب قرار گرفت.