احمد آرامش از رجال دوره پهلوی
پس از بازگشت به تهران به استخدام وزارت طرق و شوارع درآمد و تا سال 1320 در اين وزارتخانه ماندگار شد و پس از اشغال كشور توسط متفقين او تقاضاي انتقال خود را به وزارت دارايي داد و سپس به وزارت بازرگاني و پيشه و هنر منتقل شد. با روي كار آمدن دولت قوام‌السلطنه او كه باب دوستي با قوام را از سالها قبل گشوده بود به معاونت وزارت بازرگاني و پيشه و هنر ارتقاء يافت. قوام‌السلطنه براي سامان دادن به وضعيت اقتصادي از سويي و براي مقابله با تبليغات شوراي متحده كارگري، شوراي عالي اقتصاد و شوراي عالي كار را تشكيل داد كه احمد آرامش در هر دو شورا عضويت داشت. پس از تشكيل حزب دمكرات ايران توسط قوام‌السلطنه در تير ماه 1325، آرامش در دو كميسيون مالي و تشكيلات آن فعال شد.
در تير ماه 1325 اعتصاب كارگري بزرگي در جنوب كشور توسط كارگران شركت نفت انگليس و ايران شكل گرفت كه قوام هيئتي را براي مذاكره با كارگران روانة جنوب كرد. احمد آرامش نيز يكي از اعضاي هيئت بود. با روي كار آمدن دولت ائتلافي قوام و حزب توده ايرج اسكندري به وزارت پيشه و هنر منصوب شد و اولين اقدام وي بركناري آرامش از معاونت اين وزارتخانه به دليل صدور جواز فروش كالاهايي چون برنج، گندم و جو بود. منافع فروش اين جوازها به حزب دمكرات منتقل مي‌شد.
آرامش در حزب دمكرات تا مقام معاونت حزب ارتقاء يافت و مسئوليت شاخه جوانان حزب نيز برعهدة او گذاشته شد و سردبيري دو روزنامه حزب به نام ديپلمات و بهرام را نيز عهده‌دار بود. آرامش با فروپاشي حزب دمكرات و بركناري قوام تا مدتي خانه‌نشين بود و به مقاله‌نويسي در نشريات مي‌پرداخت و اقدام ديگر وي انتشار يادداشتهاي قوام‌السلطنه در مجله خواندنيها پس از مرگ قوام بود.
آرامش پس از كودتاي 28 مرداد در سال 1333 از سوي مجلسين به عضويت در هيئت نظارت سازمان برنامه درآمد و از همان زمان با حضور كارشناسان خارجي مخالفت خود را اعلام كرد. در سال 1334 گروه ترقي‌خواهان را بنا نهاد و اين گروه به مناسبتهاي مختلف اعلاميه صادر مي‌كرد و با حضور بيگانگان در كشور اعلام مخالفت مي‌كرد. آرامش همچنان به روزنامه‌نگاري ادامه مي‌داد و مواضع خود را در مقالاتي چون « در چهارراه خاورميانه» كه در تهران مصور منتشر مي‌شد ابراز مي‌كرد. او در دورة نخست‌وزيري برادر همسرش، مهندس جعفر شريف امامي به سرپرستي سازمان برنامه منصوب شد و در جلسة مجلس شوراي ملي، سرپرست سابق سازمان برنامه، ابتهاج را به علت تخلفات متعدد محكوم كرد. مدت انتصاب وي در اين پست چندان طولاني نبود و در ارديبهشت 1340 با استعفاي دولت شريف‌امامي او نيز بركنار شد و از آن پس به صورت مخالف جدي حكومت شاه درآمد و با صدور اعلاميه‌ها و بيانيه‌ها مخالفتهاي خود را اظهار كرد تا سرانجام در سال 1344 به مدت 6 سال محبوس شد و سرانجام پس از تحمل شدايد فراوان در سال 1350 از زندان آزاد شد. آرامش سرانجام در سال 1352 به دست عوامل سازمان امنيت در پارك لاله (فرح) ترور شد و به قتل رسيد.