جنگ جهانی دوم در استان اصفهان

به دنبال دستگيرى جاسوسان كاركشته آلمانى در اين مخفى‏گاه از جمله فرانس ماير و رومال گاموتا و افشاى اسناد همدستى مقامات دولتى ايران با آلمان، موجى از تبليغات، منطقه را فرا گرفت. هر چند زاهدى توانست به عنوان فرماندار نظامى اصفهان آرامش را به منطقه بازگرداند ولى به دنبال افشاى اسناد، انگليسى‏ها او را به اتهام همدستى با سازمان جاسوسى آلمان به فلسطين تبعيد كردند.

افزايش قيمتها، قحطى، از هم گسيختگى، فقر و مهمتر از همه نبودن امنيت، اهالى اين منطقه را به ستوه آورده بود. نيروهاى نظامى و انتظامى از هم پاشيده شده بود و سربازان و درجه‏داران سلاح و مهمات را با خود به مناطق مختلف عشايرى كه سالها خلع سلاح شده بودند، بردند و با آزادى سران قبايل و عشاير و ياغيان توسط دولت و گريختن بعضى از آنان مانند ناصرخان قشقايى، زمينه ناآرامى و ناامنى از هر جهت در منطقه فراهم گشت. تاخت و تاز نزديك به پانصد سوار و تفنگداربويراحمدى با سركردگى مختار پادنايى به اطراف اصفهان و غارت روستاها،جنگ اشرار و غارتگران با مردم در حسن آباد، دستگرد، كفران و اسدآباد از جمله اين ناامنى‏ها است.

اين قضيه در نهايت به قدرى بالا گرفت كه روزنامه اطلاعات دوشنبه هفدهم مردادماه سال 1322 طى گزارشى چنين نوشت:

«تلگراف از اصفهان به اداره روزنامه رسيده كه در آن مالكين قريه رودشت از دولت خواستار شده‏اند كه اقدامات جدى براى برقرارى امنيت در دهات اصفهان به عمل آورد. ضمن تلگراف اشعار داشته‏اند اشرار تشكيل دسته‏هاى متفرقه داده و هر دسته به بلوكى هجوم وحمله نموده و احشام و اغنام و دارائى زارعين را غارت نموده، آنها را لگدمال مى‏كنند. زارعين متوارى به قصبات بزرگتر پناهنده شده كه آنها هم چون اسلحه ندارند و بى‏دفاعند و در محاصره اشرار افتاده‏اند اگر ژاندارمرى و ارتش اقدامات جدى و شديدى عليه اشرار اتخاذ نكنند اصفهان و دهات آن در قحطى خواهند افتاد».

سرانجام با خروج متفقين از منطقه از روز شنبه يازدهم اسفندماه سال 1324 ه .ش و عمليات نيروهاى نظامى و انتظامى، اشرار دستگير و آرامش به منطقه بازگشت.