عاقبت دست درازی به موقوفات

تا آنجا که تاریخ گواهی می دهد و کسانی که تصرفاتی برخلاف نظر واقف نموده اند دچار سرنوشتهای بسیار عجیب و هولناک شده اند.اولین کسی که اقدام به تصرف اموال و املاک وقف در تمام ایران کرد نادرشاه افشار بوده است. نادرشاه امر داد که تمام موقوفات را تصرف کنند و آن را جزو خالصه دولت قرار دهند. پس از اجرای این امر طولی نکشید که نادرشاه در جنگل مازندران بین سوادکوه و علی آباد به قتل رسید و دو مرتبه موقوفات به حال اولیه بازگشت.
دومین کسی که در اموال وقف تصرفاتی کرده است «سالار» در شهر مشهد در زمان فرماندهی حسام السلطنه بوده است. حسنخان سالار با کمک انگلیسی ها در مشهد قیام کرده و با دولت یاغی شده و مدتها با قوای دولتی در جنگ بود و راهی برای تأمین هزینه های خود جزو خزانه آستان قدس رضوی(ع) پیدا نکرد بنابراین دستور داد در خزانه آستان قدس رضوی(ع) را شکسته و آنچه طلا و نقره در آنجا به دست آرند به ضرابخانه مشهد برده سکه نمایند.
سومین کسی که در اموال واملاک موقوفه تصرفاتی کرد «رضاشاه» بود. وی دستور داد در این مورد یعنی تصرف املاک موقوفه، قانونی از مجلس بگذرانند، همان طور که درباره املاک خالصه دولت قانونی را به تصویب رسانده بود. علت آن هم این بود که رضاشاه در بسیاری از نقاط کشور املاک زیادی را از مردم گرفته بود، بخصوص در مازندران تمام قراء و قصبات و بلوکات آن ناحیه را متصرف شده بود، فقط املاک خالصه دولتی باقی مانده بود که در آن مورد هم به وسیله قانون خاصی به دولت اجازه داده شد بخشی از آن را تصرف کند.
در مورد املاک موقوفه هم چون بسیار اتفاق افتاده بود که بین دو ده از املاک رضاشاه یک قریه وجود داشت و نمی توانست املاک خود را به هم متصل کند لذا دستور داد لایحه ای به مجلس دوره « 12 » برده شود که املاک وقف را هم به فروش برسانند و در اردیبهشت 1320 این لایحه به مجلس برده شد و در شهریور 1320 رضاشاه سقوط و دچار آن سرنوشت عبرت انگیز شد.