خاطرهای از مأموریت ترکیه
ملت همسایه ما ترکیه بداشتن تعصب و غیرت ملی مشهور است و این تعصب که ناشی از علائق وطنخواهی و احساسات شدید ملی میباشد گاهی بحد افراط و تا مرحله غرور تجلی میکند.
اینجانب ضمن مأموریتهای که بر عهده داشتیم مظاهر این جمعیت ملی را بارها بچشم دیدهام و خاطره زیر یکی از آنهاست.
اواخر مهرماه 1341 دومین کنفرانس مبارزه با مواد مخدر در کادر پیمان سنتو در آنکارا تشکیل شد و کارگردانی کنفرانس با دولت آمریکا بود.
نمایندگان دولتهای ایران،پاکستان و ترکیه بعنوان اعضاء اصلی پیمان و کارشناسان دولتهای انگلستان و آمریکا بعنوان ناظر در کنفرانس شرکت داشتند.
اینجانب باتفاق نمایندگان وزارت بهداری-وزارت امور خارجه-ژاندارمری کل و شهربانی کل کشور هیئت نمایندگان ایران را تشکیل میدادیم.
روز اول که کنفرانس گشایش یافت طبق معمول به خوشامدگوئی و معرفی نمایندگان و انتخاب رئیس برگذار شد و بروش متعارف در مجامع مشابه رئیس نمایندگی ترکیه که کشور میزبان بود به ریاست کنفرانس انتخاب گردید.
در جلسه بعد که روز دوم تشکیل شد طبق دستور جلسات نمایندگان دولتها گزارش مشروح اقداماتی را که در فاصله کنفرانس- های اول و دوم در قسمت مبارزه با مواد مخدر از طرف دولتهای متبوع آنان بعمل آمده بود بتفصیل گزارش دادند،از جمله آمار معتادان-تعداد بیمارستانهائی که برای معالجه معتادان اختصاص یافته-تعداد بیمارانی که بستری شده و یا بصورت سرپائی تحت درمان قرار گرفتهاند-همچنین
خاطرات وحید » شماره 11 (صفحه 31)
--------------------------------------------------------------------------------
معتادانی که با مراقبت دولتها معالجه شده و ترک اعتیاد نمودهاند-هزینههائی که در این قسمت از جانب دولتها بمصرف رسیده و اعتباراتی که برای مبارزه با مواد مخدر اختصاص یافته است-تدابیری که دولتها با وضع قوانین و تشدید مجازات مرتکبین باستعمال و خرید و فروش مواد مخدر بکار بردهاند-مقدار قاچاقهای کشف شده بتفکیک انواع مواد مخدر-تعداد محکومین در دادگاهها و میزان محکومیت آنان- و نیز اقداماتی که سه دولت هم پیمان برای همکاری در این زمینه بعمل آوردهاند با استناد بمدارک و آمارهای رسمی بکنفرانس عرضه شد.
گزارش دولتهای ایران و ترکیه در این قسمت بالنسبه روشن و کامل بنظر رسید ولی گزارش هیئت نمایندگی پاکستان فاقد بعضی اطلاعات و آمارهای لازم بود از جمله آمار معتادان و تعداد قاچاقهای ضبطی را اصلا صورت نداده بودند.
بعد از قرائت گزارش هیئتها آقای ماکدونالد سفیر آمریکا در ترکیه که ریاست هیئت نمایندگی دولت مزبور را بعهده داشته و باتفاق مشاوران و کارشناسان امریکائی در جلسه حضور بهمرسانیده بود اجازه صحبت خواسته ضمن یادآوری نقائصی که در گزارش نمایندگی پاکستان مشهود بود اطلاعاتی از هیئت پاکستانی بصورت سئوال و جواب در خواست کرد مثلا پرسید که در پاکستان تعداد معتادان چند نفر است؟رئیس هیئت پاکستانی اظهار بیاطلاعی کرد.نماینده امریکا تعداد بیمارستانهائی را که بمعالجه بیماران اختصاص یافته است استعلام نمود نماینده پاکستان تعداد تقریبی بیان کرد بار دیگر نماینده امریکا درباره قاچاقهای مکشوفه سئوال نمود.نماینده پاکستان پاسخی در حدود اطلاعات شخصی خود داد و این مکالمات بصورت پرسش و پاسخ تکرار شد.
در این موقع که ادامه سئوال و جواب بین نمایندگان امریکا و پاکستان بوضع خسته کنندهای درآمده بود رئیس کنفرانس با قیافهای ناراضی زنگ را بصدا درآورده خطاب بنمایندگی دولت امریکا چنین گفت:
-آقای نماینده محترم دولت امریکا! بس کنید!اینجا جلسه رسمی کنفرانس است و محکمه بازپرسی نیست که نماینده دولت پاکستان را سئوال پیچ کردهاید؟!
مترجم بیانات رئیس را که بزبان ترکی ادا شده بود بانگلیسی ترجمه کرد..
(در اینجا باید یادآوری شود که مأمورین دولت ترکیه در اکثر کنفرانسها و مجامع بین المللی عمدا بزبان رسمی خودشان تکلم میکنند و در این کنفرانس هم با آنکه بعدا معلوم شد که رئیس کنفرانس بزبانهای انگلیسی و فرانسه تسلط دارد معهذا بزبان ترکی مکالمه مینمود و مترجم بیانات او را بزبان انگلیسی و اظهارات سایرین را که به انگلیسی یا فرانسه ادا میشد بزبان ترکی ترجمه میکرد)
...سفیر آمریکا در جواب اظهار نمود که چون گزارش نمایندگی پاکستان فاقد بعضی مطالب ضروری است ایشان برای تکمیل اطلاعات خود ناگزیر بطرح این سئوالات میباشد.
رئیس پاسخ داد که:-برای تکمیل اطلاعات خودتان بهتر بود قبلا پرسشنامه لازم تهیه و برای دولتها میفرستادید و سئوالاتی که ضروری تشخیص میشد در آن پرسشنامه مطرح و جواب دولتها را میگرفتید بقیه در صفحه 114