حسین آزموده
امير حسين آزموده فرزند محمود در سال 1287 شمسى در تهران به دنيا آمد. تحصيلات ابتدائى و متوسطه
را در تهران به پايان رساند و در سال 1306 شمسى از مدرسه دارالمعلمين ديپلم گرفت. همان سال به
دانشكده افسرى راه يافت و با درجه ستوان دومى در رشته مهندسى فارغالتحصيل شد. او كه پس از
تحصيل در دانشگاه جنگ، موفق به دريافت ليسانس از دانشكده حقوق دانشگاه تهران شده بود، از سال 1323 به خدمت قضايى ارتش در آمد و در دادگاه تجديدنظر شماره 2 به كار اشتغال يافت. در سال 1326
به معاونت دادستانى و در سال 1330 شمسى به درجه سرتيپى رسيد و مدتى به رياست اداره مهندسى
ارتش برگزيده شد. او يك روز پس از كودتاى ننگين 28 مرداد 1332 به دادستانى ارتش منصوب گرديد و
در 24 شهريور همان سال پس از تشكيل اولين جلسه بازپرسى از دكتر مصدق، قرار بازداشت وى را صادر كرد.
آزموده پس از برگزارى 35 جلسه دادگاه، راى خود را صادر كرد و دكتر مصدق به دو سال حبس مجرد
محكوم شد. از محاكمههاى ديگرى كه او دادستانى آن را به عهده داشت، محاكمه دكتر فاطمى در سال
1333 بود. وى همچنين دادستانى دادگاه افسران سازمان نظامى حزب توده را نيز عهدهدار بود و در
مراسم اعدام اين افسران شركت كرد. او به پاس خدماتش به حكومت پهلوى در مهرماه 1334 به درجه
سرلشگرى ارتقا يافت. در دى ماه همان سال حكم اعدام سيدمجتبى نواب صفوى، مظفرعلى ذوالقدر و
سيدمحمد واحدى و خليل طهماسبى را صادر كرد و در تيرماه 1337 سرلشگر محمدولى قرنى، معاون
ستاد ارتش را به اتهام طراحى كودتاى نافرجام به سه سال حبس و اخراج از ارتش محكوم نمود. معروف
است كه مىگويند هيچ دادستانى در تاريخ قضايى ايران تا سال 1338 به اندازه آزموده از قانون جزايى
ارتش كه مربوط به مجازات اعدام و تيرباران است، استفاده نكرده و هر متهمى كه پروندهاش زير دست او
مىرفت، يقين داشت كه يا مىميرد و يا به حبس ابد محكوم مىشود. وى در اكثر ادعانامههاى خود براى
متهمين تقاضاى اعدام مىكرد. او در مهر ماه 1339 به درجه سپهبدى رسيد. در سال 1340 دولت دكتر
امينى به منظور فراهم كردن زمينه لازم براى پذيرش اصلاحات ارضى، عدهاى از امراى ارتش را به اتهام
سوءاستفاده از مقام و حيف و ميل اموال دولتى دستگير كرد. وى در مقام دادستان ارتش به اين دستگيريها
اعتراض كرد و در 17 خرداد 1340 به تقاضاى خود بازنشسته شد. پس از آن عليه دولت دكتر امينى به
علت بازداشت امراى ارتش كه آن را غيرقانونى مىدانست، اعلام جرم نمود و به همين دليل در 29 خرداد
1340 بازداشت شد. دستگيرى او با توجه به عملكردش در دوره دادستانى ارتش با استقبال مردم روبرو
گرديد و القابى چون «آيشمن ايران» و «دراكولاى ايران» به وى داده شد. اما دستگيرى او مدت زيادى
طول نكشيد و آزاد شد. وى در 16 خرداد 1340 از خدمات دولتى بازنشسته شد. آزموده در سال 1357
با اوجگيرى نهضت اسلامى، از ايران گريخت و به فرانسه رفت و در مهرماه 1377 در آنجا درگذشت.