عليقلى اردلان

عليقلى اردلان فرزند حاج ابوالحسن خان فخرالملك در سال 1276 در تهران به دنيا آمد. در رشته علوم
اقتصادى از دانشگاه برلن، درجه دكترا گرفت. تحصيلات در رشته حقوق را نيز در دانشگاههاى تهران،
برلن و پاريس ادامه داد. قبل از ورود به وزارت امور خارجه در سال 1302، وابسته افتخارى سفارت برلن
بود. وى تا سال 1308 در وزارت امور خارجه، با سمت مترجم اداره اطلاعات و ترجمه به كار اشتغال
داشت. در آذر 1312 به وزارت دارائى انتقال يافت. او وكيل عمومى پاركه برايت تهران، پاركه برايت و
ديوان جزاى عمال دولت عضو اداره اقتصاديات، نايب سوم و دوم سفارت واشنگتن بود. دو ماه در وزارت
دارائى ماند و مجددا به وزارت امور خارجه منتقل و به مديريت شعبه تحريرات در اداره اطلاعات منصوب
گرديد. تا سال 1319 در سفارت پاريس به ترتيب، دبير دوم، دبير اول، رايزن و كاردار شد. سپس به مدت
دو سال با سمت بازرس وزارتى و بعد از آن به عنوان متصدى رياست اداره سجلات و احوال و متصدى
رياست اداره سوم سياسى مشغول خدمت گرديد. در مهرماه 1322 رايزن و بعد كاردار موقت سفارت
كبراى آنكارا (تركيه) شد. در سال 1327 به معاونت سياسى وزارت امور خارجه ارتقاء مقام يافت و حدود
دو سال بعد با حفظ سمت سفيركبير، رياست هيئت نمايندگى را بر عهده گرفت. دكتر اردلان كه در شوراى
سياسى عضويت داشت، مدتى وزير مشاور و سپس وزير صنايع و معادن گرديد. در كابينه‏هاى حسين علاء
و منوچهر اقبال به مدت 28 ماه وزير امور خارجه شد و در سال 1337 به جاى على امينى، به عنوان سفير
ايران در واشنگتن رهسپار آمريكا گرديد. وى در زمان تصدى وزارت دربار، در شوراى سلطنت محمد
رضا پهلوى نيز عضويت داشت.