محمد رضا خباز: امام خمینی از آیت الله مدرس به عزت و کرامت یاد می کردند

امام خمینی (ره) در 28 شهریور 1363طی پیامی به آیت ‌الله حاج‌ شیخ عباس واعظ طبسی تولیت آستان قدس رضوی از ایشان خواست ‌آرامگاه مرحوم سید‌حسن مدرس را تعمیر و بازسازی کند.

 این بنا در سال ۱۳۶۳ شمسی به جای مقبره کوچک قبلی و در میان باغ وسیع و محصوری در کاشمرساخته شده‌است.

بنای آرامگاه که از یک گنبد خانه مرکزی، چهار ایوان و گنبد فیروزه‌ای شکل گرفته به سبک معماری اسلامی و به اسلوب عصر صفوی بنیان گردیده‌ است.

متن پیام امام خمینی (س)به شرح زیر است:(1)

 

زمان: 28 شهریور 1363/23 ذى الحجه 1404.
مکان: تهران، جماران.
موضوع: تعمیر و باز سازى آرامگاه شهید مدرس.
مخاطب: واعظ طبسى، عباس.
بسم اللَّه الرحمن الرحیم.


در عصر شکوفایى انقلاب اسلامى، بزرگداشت مجاهدى عظیم الشأن و متعهدى برومند و عالم بزرگوارى که در دوران سیاه اختناق رضاخانى مى‏زیست لازم مى‏باشد.
زیرا در زمانى که قلمها شکسته و زبانها بسته و گلوها فشرده بود، او از اظهار حق و ابطال باطل دریغ نمى‏کرد. در آن روزگار، در حقیقتْ حق حیات از ملت مظلوم ایران سلب شده بود، و میدان تاخت و تاز قلدرى هتاک در سطح کشور باز، و دست مزدوران پلیدش در سراسر ایران تا مرفق به خون عزیزان آزاده وطن و علماى اعلام و طبقات مختلف آغشته بود. این عالمِ ضعیف الجثه، با جسمى نحیف و روحى بزرگ و شاداب از ایمان و صفا و حقیقت و زبانى چون شمشیر حیدر کرار، رویارویشان ایستاد و فریاد کشید و حق را گفت و جنایت را آشکار کرد، و مجال را بر رضاخان کذایى تنگ و روزگارشان را سیاه کرد.
وعاقبت جان طاهر خود را در راه اسلام عزیز و ملت شریف نثار کرد. و به دست دژخیمان ستمشاهى در غربت به شهادت رسید، و به اجداد طاهرینش پیوست. در واقع شهید بزرگ ما، مرحوم مدرس، که القاب براى او کوتاه و کوچک است، ستاره درخشانى بود بر تارک کشورى که از ظلم و جور رضاشاهى تاریک مى‏نمود. و تاکسى آن زمان را درک نکرده باشد. ارزش این شخصیت عالیمقام را نمى‏تواند درک کند. ملت ما مرهون خدمات و فداکاریهاى اوست ..
و اینک که با سر بلندى از بین ما رفته است، بر ماست که ابعاد روحى و بینش سیاسى و اعتقادى او را هرچه بهتر بشناسیم و بشناسانیم؛ وبا خدمت ناچیز خود مزار شریف‏

دور افتاده او را تعمیر واحیا نماییم. مناسب دیدم که این خدمت را در اختیار جناب مستطاب حجت الاسلام آقاى حاج شیخ عباس واعظ طبسى ایّده اللَّه تعالى- قرار دهم.
مردى خدمتگزار به اسلام و آستان قدس رضوى که در مدت تصدى کوتاهش خدمات شایان تقدیرى به آستان ملکوتى حضرت رضا- سلام اللَّه علیه وعلى آبائه- نموده است، وپرده از چپاولگریهاى پنجاه ساله رژیم ستمگر پهلوى برداشته است- جَزَاه اللَّهُ عن الاسلام خیراً- امید است ایشان به وجهى مناسب با شخصیت آن بزرگوار این خدمت را همچون خدمتهاى ارزشمند دیگرشان به اتمام برسانند، و موجبات رضایت خداوند متعال و خشنودى حضرت رضا- سلام اللَّه علیه- و فرزند عزیزش حضرت بقیة اللَّه- أرواحنالمقدمه الفداء- را فراهم نماید ..
از خداوند متعال رحمت در جوار قدس خود براى آن بزرگمرد تاریخ، و عظمت براى اسلام، و سعادت براى ملت غیور، و پیروزى براى مجاهدین اسلام بر سپاه ظلم و کفر، و غفران براى شهداى در راه خدا، خصوصاً شهداى جنگ تحمیلى، و صحت براى آسیب دیدگان و رهایى براى اسرا و مفقودین و صبر و اجر براى بازماندگان آنان را خواستارم. و السلام على عباداللَّه الصالحین و رحمة اللَّه و برکاته ..
روح اللَّه الموسوى الخمینى‏



 ***
 یادداشتی از محمد رضا خباز ،نماینده مردم کاشمر در مجلس شورای اسلامی به مناسبت سالروز صدور پیام امام خمینی به آیت الله واعظی طبسی در مورد بازسازی آرامگاه آیت الله مدرس



یکی از شخصیت هایی که امام به او تاسی کرده و دوران ارزشمند مبارزه او را درک کرده بود شهید مدرس بود. امام بارها در قسمت تماشاچیان مجلس شورای ملی منتظر بودند تا آیت الله سید حسن مدرس نماینده تهران از در مجلس سپسالار فراغت پیدا کند و عصا زنان به سو مجلس بیاید. مجلس، بدون مدرس مجلس نبود. وقتی مدرس وارد مجلس می شد زبان حق گو و حق و اراده قوی او مجلس را تحت تاثیر قرار می داد. در دوران حکومت ده ساله حکومت امام که خودشان رهبری را به عهده داشتند حدود 18 بار از مدرس با عزت و کرامت یاد کردند که یکی از آن دفعات در پیام امام به آیت الله واعظ طبسی است. این پیام گویای فضیلت های بارز مدرس است .  آیت الله مدرس به ظاهر جثه نحیفی داشت با پیراهن کرباسی و با عصای چوبی و با دکمه های پیراهن که بسیار کم ارزش بود و با یک عبا چنان در صحنه مبارزه ایستادگی می کرد که رضاخان از او می ترسید. رضاخان از عظمت روحی مدرس تحت تاثیر بود. امام می فرمایند مدرس پیکر نحیفی داشت ولی اراده قوی ،روحی بلند و زحمات طاقت فرسای او شرایط را طوری فراهم کرد که بتواند واقعیت های جامعه را بیان کند. مدرس برای از پای در آوردن اختناق جان خود را مایه گذاشت و مانند ستاره درخشانی در افق تاریخ ایران درخشید. او با سخنرانی های خود در مجلس افشا گر زشتی ها و پلشتی های رضا خان و رژیم ستم شاهی شد. این است که امام بارها و بارها تحت تاثیر اراده مدرس قرار گرفتند و به او تاسی کردند. امام می فرمایند «قلم ها در آن زمان شکسته شده بود. رژیم ستم شاهی گلوها را فشرده بود سیاستمدارن را با زر و زور و تزویر مطیع خود کرده بود. در آن تاریکی ظلمانی که با همکاری استکبار یعنی انگلستان به وجود آمده بود مدرس توانست یک ستاره و الگو شود ولی باید هزینه سنگینی می داد و هزینه سنگین او جان خودش بود. مدرس جان عزیزخود را در این مسیر مایه گذاشت تا بتواند پلیدی های آن زمان را در تاریخ ثبت کند. اگر مدرس و مبارزان نبودند و انقلاب های بعد از مدرس و نهایتا انقلاب اسلامی را آبیاری نمی کردند و اگر امام تحت تاثیر ایستادگی مدرس قرار نمی گرفتند معلوم نبود که امروز ما چنین شرایط مطلوبی را می داشتیم. لذا بعد از حضرت امام من و امام جمعه و فرماندار شهر کاشمر طی وقتی که از رهبری گرفتم خدمت ایشان رسیدیم و تقاضا کردیم که آرامگاه شهید مدرس از اوقاف گرفته شود و به آستان مقدس امام رضا داده شود. این حرکت باعث شد که علاوه بر ساخت و ساز متولی آرامگاه شهید مدرس هم استان قدس رضوی شود و این بارگاه کاملا تکمیل شد.

آرامگاه شهید مدرس در حد عالی ساخته شد. کتابخانه ای در آنجا ساخته شده است که پس از کتابخانه استان قدس رضوی بزرگترین کتابخانه خراسان است و می توان گفت در حال حاضر بارگاه بسیار مجلل سیاحتی و زیارتی است. به خاطر دارم که قبل از انقلاب آنجا را قبر آقای شهید خطا می کردیم و مردم از آرامگاه شهید مدرس حاجت خواسته و نذر نان و ماست می کردند. چون شهید مدرس زندگی بسیار ساده و زاهدانه ای داشت نذرهای که برای وی می کردند نیز بسیار ساده بود.

امام تحت تاثیر اندیشه های مدرس بودند چون ویژگی های مدرس ویژگی های منحصر به فردی بود و در اوج قدرت رضاخان قلدر بدون هیچگونه امکانات ایستاد و فقط ایمان قوی این اتفاق را شکل داد. مدرس جز ادای وظیفه به چیز دیگری فکر نمی کرد. در سر هوای خدا داشت و در دل هوای مردم و تا پایان جان از مردم دفاع کرد و می دانست که در این را باید جان خود را بگذارد با این حال ذره ایی عقب نشینی نکرد. اگر عقب نشینی می کرد 10 سال به خاف تبعید نمی شد . در زمانی هم که در خاف بود با این که مردم اهل تسنن بودند به این عالم شیعی علاقمند بودند به طوری که رژیم می ترسید کشتن آیت الله مدرس به حرکت مردمی بی انجامد به همین دلیل ایشان را به کاشمر تبعید کردند که یک هفته طول کشید و در روز 27 ماه مبارک رمضان به خانه آیت الله مدرس می روند و زهری را داخل استکان می ریزند تا به زور به آیت الله مدرس بخورانندولی

چون دیدند از اثر سم خبرى نیست عمامه سید را در حین نماز از سرش برداشته ، برگردنش انداختند و آن فقیه بزرگوار را به شهادت رساندند.

خوشبختانه این اتفاق میمون و مبارک افتاد و به دستور امام آرامگاه شهید مدرس ساخته شد و نام شهید جاویدان تاریخ کشور اسلامی بر تارک تاریخ همچون ستاره درخشان روشنایی بخش است.