شاهنشاه ایران بخاندان مرحوم آیت الله آقای آقا سید ابوالحسن اصفهانی طاب ثراه اهمیت می دهد
متجاوز از یک هفته قبل تلگرافاتی از طرف حجة الاسلام بهبهانی در تهران به حضرات علماء نجف مخابره و آنها را از اهمیتی که شاهنشاه ایران نسبت باولاد فقید مسلمین آیت اللّه آقا سید ابو الحسن قائلند آگاهی میداد و نیز تمایل ذات ملوکانه را با خراج بازماندگان ایشان از لباس عزا و ماتم بمناسبت گذشتن یکسال از فوت آن مرحوم و اینکه معظم له نمایندهای از طرف خود برای منظور فوق به مجلسی که حسب المعمول تشکیل خواهد شد گسیل خواهند فرمود همگی را قرین استحضار ساختند بنابراین روز عید غدیر آقای کیوانی کاردار سفارت شاهنشاهی ایران در بغداد بنمایندگی از طرف ذات قرین الشرف با آقای صدیق کنسول شاهنشاهی ایران در کربلا به نجف وارد و در آنجا آقای ظلیپور کنسول شاهنشاهی در نجف بآنها پیوست و در معیت نامبردگان در مجلسی که در منزل آقای حاج آقا حسین فرزند آیت اللّه اصفهانی بمنظور پیش گفته از عموم علماء و دانشمندان انعقاد یافته بود حضور بهمرسانیدند.
آقای کیوانی پس از ایراد نطقی که ذیلا مندرج است هدیهء شاهنشاه ایران را که عبارت از سه عصای طلائی جواهرنشان و بسیار گرانبها بود به بازماندگان آن مرحوم تسلیم نمودند. بدین تفصیل که دو تای از این عصاها به جنابان فضیلتمآبان آقا سید علی و آقای حاج آقا حسین و سومی نیز بنوهء آن مرحوم داده شد.
اینک متن سخنرانی جناب آقای کیوانی.
«بمناسبت گذشت یکسال بر وفات مرحوم مغفور حضرت آیت اللّه آقای سید ابو الحسن اصفهانی طاب ثراه ارادهء اعلیحضرت همایون شاهنشاهی بر آن تعلق گرفته که لباس عزا و ماتم را از تن فرزندان آنمرحوم درآورند و افتخار قایم باین امر مهم نصیب اینجانب گردید و اینک عصاهای سهگانه را که از طرف اعلیحضرت شاهنشاهی بهمین مناسبت مرحمت شده تقدیم مینمایم بطور حتم یقین میدانم که این مصیبت بزرگی که بعالم اسلامیت وارد آمده فراموشناشدنی است ولی چون نظام عالم بر اساس حیات و ممات بنا نهاده شده لذا چارهای جز تکیه بر عصای صبر که بازماندگان و تسلیم بقضاوقدر نمیباشد بنابراین چه خوبست که بازماندگان آنمرحوم تکیه بر عصای صبر نموده خویشتن را تسلیت دهند و در این روز فرخندهای که از بزرگترین اعیاد اسلامی بشمار است و دولت ایران باین روز عظیم قرین مباهات و افتخار میباشد که فرزندان آنمرحوم مغفور این ارادهء شاهانه را بحسن قبول تلقی و از این بس لباس عزا و ماتم را از خود دور ساخته و با توجه به رمزی که در این عصاهای اهدائی است بحول و قوهء الهی تکیه بر آنها نموده و از نعمت صبر و شکیبائی برخوردار گردند:
در پایان سلامتی و سعادت و عزت آقایان را از پروردگار یکتا خواستار و بمناسبت این عید سعید از طرف اعلیحضرت همایون شاهنشاه و دولت ایران بتمامی بستگان آن مرحوم از قم-بقلم آقای حیدر علی قلمداران
آیا متدینین ما دروغ نمیگویند؟!
ماه محرم است در این ماه و ماه صفر مجالس سوگواری و تعزیهداری از سایر ماهها بیشتر برپاست.روضهخوانهای ما با یادگرفتن چند شعر از جودی و ریاض الحسینی خود را وارث باستحقاق منبر و محراب میدانند در این ماه در اول هرمنبر خود میگویند صلی اللّه علیک یا ابا عبد اللّه یالیتنا کنا معک فنفوز فوزا عظیما و در آداب و اعمال ماه محرم نیز وارد شده که در این ماه این ذکر بسیار گفته شود.اگر تمام آن روضهها و اشعار و حتی گریه کردن ما دروغ نباشد تکرار این ذکر مسلما دروغ است و ما بسید الشهداء(ع)دروغ میگوئیم همچنانکه بخدای سید الشهداء هم دروغ گفتهایم ما در هرشبانهروز اقلا ده مرتبه بخدا میگوئیم
ایاک نعبد و ایاک نستعین
(تنها ترا عبادت میکنیم و فقط از تو استعانت و کمک میجوئیم)در حالیکه هرروزه هزار کس و ناکس را عبادت و از هربیسروپائی استعانت میکنیم. همچنین اگر هم بر فرض محال با سید الشهداء در وقعهء کربلا بودیم هرگز از او متابعت نکرده نه تنها جان در راهش قربانی نمینمودیم بلکه شاید العیاذ باللّه خود یکی از قتلهء آنجناب بودیم.
در انجام تکالیف الهیه زمان و مکان شرط نیست فقط وجود شرایط ایجاب تکلیف مینماید شما در هرجا باشید وقتی ظهر شد واجب است نماز بخوانید و وقتی مسکین و گرسنهء یافتید باید زکوة خود را باو بدهید دیگر شخص معین و وقت معلوم لازم ندارد ما اگر راست میگوئیم و آرزو میکنیم که با حسین ابن علی علیهما السلام شهید میشدیم امروز چه چیزش از زمان آنحضرت کمتر است باید دقت کنیم و ببینیم چه شرایطی موجب قیام حسینی و ایجاد آن رستاخیز عظیم شد مگر جز این بود که پسر پیغمبر(ص)میدید احکام الهی دستخوش تفسیر و تاویل دستگاه اموی و سنت نبوی در معرض تغییر و تبدیل است غیرت حسینی بخود نمیخرید که یزید شرابخوار در رأس امور مسلمین و متصدی خلافت و حکومت اسلام باشد.
در حالیکه یزید تظاهر بمسملمانی مینمود نمازهای خود را در پنج وقت بجماعت در مسجد در ملاء مسلمین بجا میآورد حدود و قوانین الهی تا حدی اجراء میشد زانی را رجم کرده و سارق را دست میبریدند.مساجد مسلمین معمور و ماذنه در هرصبح و شام بآهنگهای موزون اذان مشحون بود اما امروز ما انتظار نداریم شاهنشاه اسلام در مساجد و معابر در حال رکوع و سجود دیده شود اما انتظار داریم نخستوزیر یا یک وزیر یا یک وکیل و یا یک رئیسی لااقل از کارمندان این دولت شیعی اسلامی در مساجد حاضر شوند نمیگوئیم چرا بشاربین خمر حد نمیزنند همین قدر»
بقیه در صفحه 17 و سایر حجج اسلام و حضار در این محفل شادباش میگویم».
این سخنرانی از طرف عموم علماء با خرسندی کامل تلقی و همگی از بذل توجه خاص و مراحم اعلیحضرت همایونی عمر و عزت و موفقیت و سلامتی ذات شاهانه پایان یافت.