پرویز خوانساری

در سال 1315 به عنوان محاسب در شرکت غلّه استخدام شد. طبق اسناد موجود وی در سالهای پس از شهریور 1320 از طریق سوء استفاده و سرقت اموال دولتی توانست ثروتی کسب کند و در سالهای 1324 – 1325 با نزدیکی به حزب دمکرات قوام السلطنه و نیز دربار پهلوی توانست به ترقی مورد نظر دست یابد و بنظر می رسد در همین ایام توسط شبکه اینتلجنس سرویس جذب شد و راه صعود وی همواره گردید. وی در سال 1329 توسط رزم آرا به عنوان معاون وزیر کار معرفی شد. در سال 1346 زمانیکه زاهدی در دولت امیرعباس هویدا به وزارت امور خارجه منصوب شد، پرویز خوانساری معاون امور فرهنگی و اجتماعی و از سال 1347 معاون وزارت خارجه گردید. در سال 1347 به دریافت نشان درجه اول همایون مفتخر شد!!
 اشرف که خیلی رُک بود در حضور خوانساری به من گفت:
 «خوانساری نوکر انگلیسی هاست!»
پرویز خوانساری مانند دکتر مهیمن از افرادی بود که در سالهای 1320 با انگلیسی ها رابطه داشت، و از جوانی به مشاغل عالی (معاون وزیر کار در کابینه ی رزم آر) رسید و در پیری از نخبگان ساواک شد. او فردی استثنائی از نظر هوش و زرنگی بود و تمام استعداد خود را در راه بند و بست به منظور پولسازی به کار گرفت و لذا جزء اطرافیان اشرف بود.
من اولین بار خوانساری را در منزل اشرف دیدم. شاید حدود 20 سال قبل از انقلاب بود وقتی وارد شدم اشرف با خوانساری تنها بود و به او گفت: «ایشان را می شناسی؟» خوانساری که مرا ندیده بود گفت: «بجا نمی آورم!» همینکه اشرف نام مرا برد، بلند شد و احترام بجای آورد و مرا بغل کرد. اشرف که خیلی رُک بود در حضور خوانساری به من گفت: «خوانساری نوکر انگلیسی هاست!» البته من گفت اشرف را شوخی تلقی کردم، ولی بعدها برایم مسجل شد که او روابط نزدیکی با انگلیسی ها دارد و معلوم شد که خوانساری صرفاً برای گرفتن پست های بهتر و پولسازتر با اشرف دوست شده و متقابلاً خواسته های او را انجام می دهد.